Rondreis met een camper vanaf Johannesburg door Botswana en Namibië en Zuid Afrika.
Van 21 oktober tot en met 28 december 2012 maken we deze reis met een huurcamper van Bobocampers vanuit Johannesburg. De route hebben we geheel zelf uitgestippeld en we maken de reis solo. We vliegen per KLM rechtstreeks naar en van Johannesburg. We hebben vooraf alleen campings gereserveerd in Etosha NP en met de kerstdagen.
Hieronder de door ons gereden route (tegen de klok in), totaal 11472 KM.
Na een voorspoedige vlucht en een goede overnachting in de Airport Lodge in Johannesburg worden we de volgende morgen opgehaald door Bobocampers en nemen we de
camper, een Discoverer 4, in ontvangst. Ons eerste reisdoel is Pilanusberg NP, hier kunnen we met de eigen auto een gamedrive maken
waarbij we, naast diverse soorten wild, al een neushoorn met jong kunnen spotten. We nemen nog een kijkje bij Sun City en rijden dan naar Bela Bela waar we genieten van de heerlijke warme bronnen die daar zijn. Ook worden we op de camping verrast door 3 wrattenzwijnen die rond de camper lopen en zelfs
uit de hand eten. Via Mokopane rijden we naar de grens van Botswana bij Goblers Bridge en ondergaan daar de formaliteiten. Via Palapya en Serowe rijden we naar Maun waar we in de Okavangodelta een tochtje met een mokoro maken, dat is vaartuig uit een uitgeholde boomstam. Op deze wijze krijg je een prima indruk van de enorme rijkdom aan vogels planten en dieren in deze delta. De daar aanwezige nijlpaarden worden
zorgvuldig gemeden want een ontmoeting kan wel eens fout aflopen, ze kunnen behoorlijk agressief zijn.
Ons volgende doel is Kasane en het Chobe NP, daarvoor moeten we via Nata rijden en komen we door het Nationaal Park Makgadikgadi-Nxai Pans , in feite twee parken die zijn samengevoegd. Met de camper kun je er niet in, het is
alles zandpaden, maar in Gweta, waar we op een camping overnachten, boeken we een safaririt naar de Pans. Het is een mooie rit in een open safari-jeep, wat heerlijk is met de warmte hier en je kunt genieten van het landschap hier. In Nata is een lodge met een zwembad en daar overnachten we, de temperatuur is s’middags zo rond de 35 graden dus van dat zwembad maken we graag gebruik. Op weg naar Kasane treffen we groepen olifanten langs de weg, een prachtig schouwspel. In Kasane boeken we een trip naar Victoria Falls in Zimbabwe naar de gelijknamige watervallen. Ook boeken we hier een gamedrive in de vroege morgen naar het Chobe NP en een boottocht op de Chobe rivier in de avond. Bij beiden zien we heel veel wild, inclusief een luipaard en twee leeuwen die een prooi vangen en doden. Langs de rivier heel veel olifanten en in de rivier heel veel nijlpaarden. Dit is echt een fantastisch mooi gebied waar je beslist een bezoek aan moet brengen.
Via Ngoma Bridge rijden we Namibië binnen en via Katima Mulilo rijden we de lange weg door de Caprivistrip tot de Popa Falls, waar we een camping vinden nadat we eerst een andere camping hebben bezocht maar daar kwamen we vast te zitten in het losse zand op de toegangsweg.In het nabij gelegen Mahango NP kunnen we met eigen auto een prachtige rit maken en veel wild observeren. In Rundu, een plaats die op ons een wat rommelige indruk maakt, doen we boodschappen in een winkelcentrum en we zijn daar de enige blanke, dat is even wennen.
Daarna rijden we naar Grootfontein waar we op de heel aparte camping, Roy’s Restcamp, overnachten. In Grootfontein bezoeken we het Cultuurhistorisch museum dat is gevestigd in een oud fort wat ooit door de Duitsers, ten tijde van hun overheersing, is gebouwd. Ook wordt er hier nog veel Duits gesproken. Net buiten Grootfontein is de Hoba-meteoriet, die hier lang geleden is neer gekomen, een bezienswaardigheid. Hij weegt ca.55.000 kg en is grotendeels van ijzer. Tsumeb, onze volgende halte, staat bekend als de tuinstad van Namibië en dat is te zien, een mooi stadje met veel bloemen en parken. Hier bezoeken we het “Mining-museum” en dat geeft een goed beeld van de belangrijkheid van de mijnindustrie in dit gebied, er worden hier meer dan 160 verschillende soorten mineralen gevonden. Het art-en craftcentre stelt weinig voor maar de camping met zwembad is prachtig .
Etosha NP,ons volgende doel, is natuurlijk een absolute must en we verblijven hier dan ook 4 nachten op de 3 verschillende campings die er zijn, allen met zwembad. Maar vooral het vele wild, van groot tot klein, dat we zien maakt dit NP tot een hoogtepunt. We zien vooral veel wild bij de Chudop waterhole en bij de Goas waterhole. Een grote kudde olifanten die in deze laatste waterhole gaat badderen is zeer indrukwekkend maar ook een groep van 5 leeuwen is schitterend. Ook zien we honderden zebra’s, kudu’s, gnoes, impala’s, springbokken, gemsbokken, spiesbokken, etc., we komen soms ogen te kort. Ook giraffen die gaan drinken is een schouwspel op zich. Prachtig.
Na het geweldige genieten in Etosha is Opuwo ons volgende doel maar daarvoor moeten we wel twee dagen rijden over lange rechte wegen. Het uiterste noordwesten van Namibië is het gebied van de Himba’s en de Herero’s, de nog helemaal volgens de oude gewoontes levende stammen in dit gebied. We hebben een toer geboekt en onder leiding van een gids gaan we s’morgens om 8 uur op pad. We zijn die dag de enigen die deze toer geboekt hebben en dat is heerlijk. We hebben hier erg naar uitgekeken en zijn zelfs een beetje gespannen en zenuwachtig als we door de bush rijden en bij een Himba-familie aankomen. De gids heeft ons tevoren uitgelegd hoe de begroetingen zijn en na de begroetingen zijn we welkom en mogen we rondkijken en foto’s nemen en dat doen we graag. Wat leven deze mensen nog puur en primitief, ze hebben geen enkele voorziening, dus geen water, elektra of wat
dan ook. Ze hebben wat vee, hoofdzakelijk geiten die ze houden zowel voor het vlees als voor de melk ,en ze verbouwen maïs. Daarvan maken ze zelf brood en pap en dat eten ze iedere dag. Af en toe wordt er een schaap of geit geslacht en eten ze vlees, gemiddeld eens in de tien dagen. Dat moet snel opgegeten worden want anders bederft het. Groenten en fruit eten ze niet, toch zien ze er overwegend goed en gezond uit. De mensen zijn erg vriendelijk en we voelen ons er al heel snel op ons gemak. De vrouwen hebben een prachtige roodbruine kleur die ontstaat doordat ze zich dagelijks insmeren met een mengsel van een soort steenstof en boter waardoor een soort crème ontstaat die deze kleur geeft. Wassen doen ze zich nooit, ook kleren worden niet gewassen. Wel parfumeren ze zich doormiddel van iets wat op wierook lijkt maar anders ruikt. Ze leggen een soort kruiden op vuurkooltjes en de damp/rook die daar vanaf komt laten ze langs hun lichaam gaan waardoor een aangename geur ontstaat. Datzelfde gebruiken ze ook om hun kleding te reinigen, een soort dry-cleaning kun je zeggen. Ondanks het feit dat ze zich nooit wassen ruiken ze absoluut niet onfris of zo.
Nadat we een hut van binnen hebben bekeken worden er zelfgemaakte spulletjes, hoofdzakelijk sieraden, te koop aangeboden en natuurlijk hebben we wat gekocht. De gids had ons op het hart gedrukt bij verschillende vrouwen wat te kopen en vooral af te dingen want dat hoort daar zo. Tot slot werd een soort dansdemonstratie gegeven waaraan bijna alle familieleden mee doen. Voor we afscheid namen hebben we een zak vol knuffels, die we uit Nederland hadden meegenomen, uitgedeeld aan de kinderen en dat gaf soms komische reacties want de meeste kinderen hadden nog nooit zoiets gezien of in hun handen gehad. De allerkleinsten waren aanvankelijk zelfs een beetje bang. Maar als geheel vonden ze het erg leuk. Al met al voor ons een dag die een enorme indruk op ons heeft gemaakt, om nooit te vergeten. En wat zijn deze mensen blij en gelukkig terwijl ze helemaal niets hebben. Misschien wel juist daardoor. Dit was echt een FANTASTISCHE ERVARING.
Bij Khorixas bezoeken we het “Petrified Forrest” dat zijn versteende boomstammen van 280 miljoen jaar oud. Het is bijna niet te bevatten dat iets zo oud kan zijn en daar gewoon ligt. Windhoek, de hoofdstad van Namibië, is een ruim gebouwde zeer westers aandoende stad met veel Duitse invloeden. We bezoeken de Evangelisch Lutherse Christuskerk en het Nationaal Museum van Namibië dat is gevestigd in de Alte Feste, ze liggen vlak bij elkaar in het centrum. Naar de westkust van Namibië is een flinke rit, wij doen er twee dagen over waarna we in Swakopmund op de zeer luxe camping van Alte Brucke Resort neer strijken. De temperatuur is hier aan de kust rond de 20 graden en dat is even wennen na de warmte van de afgelopen weken. Heerlijk om weer eens een lekker stuk langs het strand te wandelen. In Walvisbaai, 35 km zuidelijker, is een grote lagune waar honderden flamingo’s verblijven. Via weg C 14, die helemaal gravel is, en met een overnachting in Solitaire, rijden we in twee dagen naar Sesriem, de toegang tot Sossusvlei. Twee dagen rijden over gravelwegen met temperaturen rond de 35 graden is wel afzien maar je moet er wat voor over hebben.
In het NP is de weg geasfalteerd en voert 64 km ver het NP in. De rode zandduinen zijn prachtige om te zien en natuurlijk zeer fotogeniek. Aan het eind gaan we met een 4WD nog tot het verste punt waar ook het hoogste duin van 350 meter hoog is. Je kunt daar een wandeling maken en naar de top van zo’n duin klimmen maar daar zien we maar van af bij meer dan 35 graden. In Sesriem gaan we nog naar de kleine maar fraaie Sesriem-canyon, via een pad kunnen we afdalen tot onderin de canyon en daar wandelen. Het is erg warm maar zeer de moeite waard.
Via Maltahöhe en Helmeringhausen komen we bij Aus weer op het asfalt en in Lüderitz weer aan de kust waar we
bij “onze” temperaturen weer een beetje bijkomen,nadat we onderweg nog een lekke band hebben gehad. Bij Lüderitz ligt Kolmanskop, een spookdorp dat nu een museum is. Eens was hier een diamantwinningbedrijf met enkele honderden werknemers gevestigd ,nu is alles leeg en verlaten maar absoluut een bezienswaardigheid. Bij Keetmanshoop ligt een kokerbomenbos en dat is heel bijzonder, het zijn eigenlijk geen bomen maar grote planten, en de San gebruikten de holle stengels van deze bomen om pijlkokers van te maken en zo komen ze aan hun naam. Ze komen alleen in deze streek voor. De Fish River Canyon is ons laatste “highlight” in Namibië maar beslist niet de minste. De canyon is ca.160 km lang en 24 km breed en gemiddeld 550 meter diep en vanaf het viewpoint hebben we een mooi uitzicht met zonsondergang nadat we eerst een wandeling van 2,5 km langs de canyon hebben gemaakt. Prachtig.
We verlaten nu Namibië en rijden over eindeloos lange rechte wegen door een wat eentonig landschap naar Upington, een flinke plaats die aan de Oranjerivier ligt en ons meteen in een veel groener landschap brengt. Op de camping hebben we zelfs weer gras onder de voeten, dat hebben we wekenlang niet gehad. Ook de temperatuur van rond de 30 graden is direct een stuk aangenamer. Het Kalahari-Oranjemuseum besteed uitgebreid aandacht aan de 26 van Upington en er is een monument voor de ezels die onmisbaar waren bij de ontwikkeling van dit gebied. In Kuruman bewonderen we “Het Oog”, een bron die per dag 20 miljoen liter prachtig helder water geeft. Waar komt het vandaan vraag je je dan af, schijnbaar een onderaardse rivier of zo iets. De gehele omgeving is verder vrij droog en dor en ook in de aller-droogste periodes gaat het gewoon door. Wonderlijk. Veertig km zuidelijk van Kuruman is de Wonderwerk Cave waar de oudste vormen van menselijk leven zijn gevonden, de homo erectus, ofwel de eerste menselijke wezens die rechtop gingen lopen. Ook zijn er rotstekeningen van de San te bewonderen. Bijzonder interessant.
Kimberley is het centrum van de diamantindustrie en de resultaten van het vele graafwerk zijn goed te zien bij “The Big Hole”, een reusachtig gat dat is blijven liggen na beëindiging van het graafwerk, nu is het een bezienswaardigheid en er is een museum bij. Ook de Art Gallery in Kimberley is de moeite waard. Naar Bloemfontijn is een rit van 170 km en onderweg zien we het landschap steeds groener worden en in Bloemfontijn zelf is alles prachtig groen. Vanaf Camping Reyneke Park brengen we verschillende bezoeken aan de stad met als absoluut hoogtepunt een bezoek aan het Nationaal Museum dat naast veel dieren en vogels een interessante archeologische verzameling herbergt. Voor een entree van 5 Rand ben je een hele dag onder dak en val je van de ene verbazing in de andere. Echt een aanrader. Ook in de stad zelf zijn vele fraaie gebouwen te zien en op Naval Hill is het Franklin
Game Reserve een oase van rust waar giraffen zijn te zien naast zebra’s, gnoes, blesbokken en een paar antilopen. Ook heb je vanaf de heuvel een prachtig uitzicht over de stad. Via Winburg gaan we naar het Willem Pretorius Game Reserve waar we opnieuw een hele dag van dieren genieten, in dit park leven veel giraffen, kudu’s, gnoes, blesbokken en antilopen en een paar neushoorns, dat we echter niet konden vinden. Vanaf een uitkijkpunt vinden we tenslotte een neushoorn met jong en dat is een mooie afsluiting van ons bezoek aan dit prachtige park.
In Ficksburg worden we getrakteerd op een zware onweersbui met aanhoudende regen dus rijden we door naar Fouriesburg om te overnachten. Daar blijkt dat de waterpomp en één van de twee gaspitten het niet meer doen dus laten we dat de volgende dag in Bethlehem repareren. Het Golden Gate Highlands NP heeft prachtige bergen en het is een lust om daar door heen te rijden. Het ligt boven de 2000 meter en dat betekent koeler weer en af en toe wat regen. Bij de oostuitgang van het park ligt het Basotho Cultural Village en in een rondleiding kunnen we uitgebreid kennis maken
met de gebruiken van deze stam en kunnen we een aantal woningen van binnen bekijken. Ook maken we kennis met de 3 vrouwen van de chief, de chief zelf zien we niet maar later blijkt dat er een bruiloft is die dag en daar moet de chief natuurlijk aanwezig zijn. Ook het bruiloftsritueel kunnen we enige tijd gade slaan, heel interessant om dat eens mee te maken. Via Harrismith gaan we noordwaarts want we willen naar Nelspruit. Daar is een mooie omgeving en we zitten dicht bij het Krugerpark. We bezoeken eerst de Sudwala Caves, rijden via de waterval van Sabie naar Graskop om God’s Window ,een prachtig uitkijkpunt, te bezoeken, bezoeken in Hazyview de Elephant Sanctuary waar je alles te weten komt over olifanten en met ze kunt wandelen en gaan nog twee dagen het Krugerpark in om wild te observeren. Tot slot nog een mooie rit via Pelgrims Rest en Lydenburg richting Johannesburg waar we, na de kerstdagen op een camping bij Meyerton te hebben doorgebracht en met 11472 km meer op de teller, de camper op 27 december weer afleveren bij Bobo. Als de KLM ons weer veilig naar huis heeft gevlogen kunnen we terugkijken op een avontuurlijke en onvergetelijke reis.
Nely en Chiel de Graaf.